Ik realiseerde me laatst dat mijn blogitems tot nu toe het idee kunnen geven dat mijn studie één grote struggle is. In mijn leven ben ik al vaker geconfronteerd met het feit dat, met name mensen die mij niet kennen en/of niet uit het Noorden komen denken dat ik het leven heel zwaar vind, omdat ik best kan zeuren. Of althans, zo kan dat overkomen. De eerste keer dat ik ermee geconfronteerd werd dat iemand mij een zeur vond schrok ik me helemaal dood. Ik ben een prinses op de erwt, maar op dat moment had ik het prima naar mijn zin. Ik denk dat het gewoon een beetje mijn gevoel voor humor is. Verder is het ook wel een beetje mijn stijl van communiceren om de boel een beetje in een 'zwaar levensausje' aan te kleden. Een beetje zoals Groningers dat kunnen: "best binnen te houden" is hier bijvoorbeeld geen belediging voor je kookkunst maar een compliment.
Enfin, om te bewijzen dat ik heus wel blij ben met mijn studiekeuze zal ik even vertellen wat ik er het leukst aan vind: De mensen. Waarmee ik niet bedoel dat ik de studie alleen maar doe voor de mensen, maar meer dat mijn mede studenten en zelfs de docenten een bevestiging zijn dat ik op de juiste plek ben. En het feit dat ik me ondanks mijn leeftijd (ik voel me soms echt een oma) niet out of place voelt zegt wel wat. Ik waarschuw alvast: het volgende verhaal heeft waarschijnlijk een hoog hadjebijmoetenzijn-gehalte, maar ik wil het toch even met jullie delen, al is het maar zodat jullie weten dat ik echt geniet van mijn studie.
Afgelopen maandagavond had de English Department, Music & Poetry Night. Waar dit op de middelbare school vooral een verplichte sessie met amusante vlagen was, is dit jaarlijkse festijn een goed voorbeeld van waarom ik op de coolste studie van Groningen zit.
De openingsact was een komisch opgevoerde Disney Medley, opgedragen aan een docent die fan was van Disneysongs.(...) Verder kwamen er de meest fantastische gedichten kwamen voorbij in verschillende thema's. Er waren ook muzikale acts. sommigen hiervan waren echt briljant. Een groot deel hiervan waren zelf geschreven en gecomponeerde acts. Een meisje zong een hilarisch liedje over een Starbucks-barista waar ze een crush op had, en afgaande op haar muzikale talent en performance vermoed ik dat ze net zo goed een glansrijke carrière op de kleinkunst academie zou kunnen hebben. Een jongen had een soort semi-gezongen poetische monoloog geschreven over de literaire pretentie, en dat hij zelf (oh god, wat nu) nou eenmaal niet direct zijn hele leven en carrière aan Shakespeare wilde wijden. Maar dat wanneer Kylie "wow, wow, wow" zong, dit nou eenmaal 'so true' klonk in zijn oren XD. Ik ben overtuigd :-P Zoveel creatieve mensen om mij heen!
Maar waar ik nog het meest van genoot waren twee acts die goed weergeven hoe dicht de docenten op deze opleiding bij de student staan. Zo was er een parodie-bandje die kennelijk elk jaar een sketch maakt over een docent. Dit jaar stond er een ballad op het programma over de studieadviseur op de melodie van 'Oh Mandy', met als introductie dat er één iemand is waar je altijd terecht kan als je goudvis is overleden en je dus niet optimaal kunt studeren...
Een traditie van de jaarlijkse Music & Poetry Night, zo leerde ik, is de docenten-bijdrage. Ik denk dat ik nog steeds buikpijn heb van het lachen. Ze hadden een filmpje ingestuurd over Sinterklaas (gespeeld door diezelfde studie-adviseur) die een rondleiding kreeg door de Engels-gang. Behalve briljante verwijzingen naar Lord of the Rings, Starwars, en andere geek-verantwoorde franchises waren de docenten vooral niet bang om zichzelf voor paal te zetten ten overstaan van hun studenten door in te spelen op stereotypes; De 'relnicht' was gevlucht omdat hij het allemaal niet meer aankon, er hing nog wel een Justin Bieber-poster op zijn kantoor. De nieuwe lecturer uit Schotland kwam in vol ornaat met kilt en zwaard om de Sint te lijf te gaan. Darth Vader dreigde 'een einde te maken aan een nationale controverse' door zwarte piet te vermoorden. De improv-komediant werd betrapt in vrouwenkleren. En waar de jonge docenten het in hun kantoor op een zuipen zetten terwijl ze aan de hand van een dartbord onze essays beoordeelden, hadden de vrouwen van middelbare leeftijd een theefeestje in pyjama XD.
Als je jezelf voor gek durft te zetten heb je echt de benen lekker stevig in de grond. Mensen die vinden dat ze zich op een bepaalde manier moeten gedragen ten einde hun eigen 'gezag' niet te ondermijnen die zijn in mijn ogen niet helemaal van said gezag overtuigd.
Als je ervan uitgaat dat 'normaal' een loze term is(wie weet wat de definitie is van een normaal mens mag het mij vertellen) kun je je het beste proberen te omringen met mensen die op jouw manier 'raar' zijn. Ik denk dat het mij gelukt is.
PS: nu ga ik weer verder stressen over mijn essay, want het is toch ook allemaal best wel een struggle ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten