Lieve lezer,
Blij dat je er weer bij bent! Ik realiseer me dat ik je heb verwaarloosd. Het spijt me, ik kan niet beloven dat het niet weer zal gebeuren. Het was ook niet dat er niets te schrijven viel. Eerder het tegenovergestelde: het is allemaal zo overweldigend!
Vanaf week één hebben we enorm veel 'huiswerk'. Ik weet dat die term studentikoos-onverantwoord is. 'Zelfstudie' heet het, geloof ik. Maar dit moment voelt het meer als werk dan als studie. Ik heb simpelweg geen tijd om de kennis in te laten zinken. En dat heeft tijd nodig. Sommige dingen zijn best ingewikkeld. Zo heb ik een linguistics-vak dat 'Sound structure' heet: klankleer. Zo zijn er linguïstische regels die worden uitgedrukt in haast algebraïsche formules. En telkens als ik denk dat ik het begin te snappen, komt er weer iets waaruit blijkt dat dit toch niet het geval is. Het kwartje lijkt te vallen, maar blijkt dan aan een bungee-koord vast te zitten. En je hebt altijd dat ene, spottende kwartje dat gewoon NIET uit de spaarpot komt, hoe je er ook aan schudt.
Ook vergeet ik door de hectiek soms om mijn studie cool te vinden. Jammer, want ik vind de stof echt wel super interessant. Ik wou dat ik meer tijd had per ding dat ik moet leren om er echt bij stil te kunnen staan. Een academische opleiding is er toch op gericht dat je analytisch leert denken. En zeker bij een abstract, 'menselijk' vak als literatuur vergt dit tijd en ruimte, de mooiste gedachten komen toch vaak als je aan het 'mijmeren' bent. Maar voor mijmeren is een zekere innerlijke rust nodig, die bereik je niet makkelijk als je je opgejaagd voelt...tot zover mijn kritiek op de maatregelen tegen het 'langstuderen'.
Met tijd bedoel ik overigens werkgeheugen. Mijn hersens zijn qua IQ best in orde, maar kennis verwerken tot een niveau waar ik grip op heb kost veel tijd. Je zou kunnen zeggen dat mijn computer draait op een oude processor. In staat tot complexe taken, maar traag. Je kunt er ook niet teveel opdrachten tegelijk ingooien, dan loopt mijn hoofd gewoon vast.
En telkens als ik mijn werktempo opgooi, krijgen we meer huiswerk mee(ja, ik hou het gewoon op huiswerk). Een beetje alsof ik achter een versnellende trein aanren.
Ik heb echt respect voor de mensen die er ook nog een baantje en een sociaal leven bij hebben. Ik heb besloten om bij te lenen. Iedereen die volgend jaar begint leent alles, dus we hebben straks toch allemaal een dikke schuld. Bovendien haal ik het niet als ik werk, en dan wordt mijn prestatiebeurs ook geen gift. Dat sociale leven is bij mij op een laag pitje beland. Ik heb nog niet eens voldoende overzicht om mijn studie-activiteiten efficiënt te plannen, laat staan dat ik ook nog contacten moet onderhouden.
Ik zie en spreek nog genoeg mensen, maar dat is omdat ik ze tegenkom, op college, op de Harmonie of in de UB, of op de studio waar ik sport. Want dat laatste wil ik toch echt wel blijven doen, al is het minder dan vóór mijn studie.
Nu ik dit verhaal teruglees voel ik me een beetje een zeikstraal. Het komt een beetje over alsof ik het Huilie-Huilie zwaar heb:-P. Dit is niet precies hoe ik het ervaar, ik vermaak me prima, ik voel me alleen wat ontheemd. Ik hoop dat het snel went!
vrijdag 26 september 2014
donderdag 4 september 2014
VerEngelsing, Verslonsing en Soggen.
Het zal jullie in de afgelopen posts misschien al opgevallen zijn dat ik af en toe Engelse termen door mijn Nederlandse zinnen gooi. Gewoon omdat sommige uitdrukkingen de lading van wat ik duidelijk wil maken beter dekken.
Mogelijk is het je helemaal niet opgevallen want dit is tegenwoordig vrij normaal. Zowel in het bedrijfsleven als in populair taalgebruik is de lijn tussen Nederlands, Engelse leenwoorden en Engels vrij vaag. Ik vrees echter dat de 'vervuiling' van mijn taalgebruik de komende tijd alleen maar toe zal nemen. Dan zijn jullie er maar vast op voorbereid.
Ik studeer namelijk Engels, een Bachelor die volledig in het Engels wordt gegeven. En we moeten onderling ook Engels praten. Momenteel vind ik dat nog wat awkward. Een beetje Engels praten met andere Nederlanders, what the hell. Ik vond het eerder altijd wat pretentieus overkomen als ik een groep Nederlanders dit zag doen. Het had in mijn belevingswereld ook altijd zo'n air van: 'kijk ons goed Engels kunnen.' Doe maar normaal. Maar goed, ik ontkom er niet aan, en het went vast.
Ik had het er met wat studiegenootjes al over dat het vreemd is om snel te moeten schakelen tussen twee talen. Dan wil je in de kantine koffie bestellen, of iets vragen aan de studentdesk en dan moet je echt denken: DIT KAN GEWOON IN HET NEDERLANDS! Een meisje moest er door vrienden aan herinnert worden dat ze nog steeds Engels sprak...En dan ben je dus nog maar net 2 dagen bezig...
Niet alleen het Engels spreken heeft direct effect op mij. Ook het studietempo is direct merkbaar in mijn mindset. Er zijn mij ineens een hele hoop dingen duidelijk geworden die eigenlijk heel voor de hand liggen. Ik snap bijvoorbeeld ineens waarom studenten er soms zo vercrackt uitzien.
Ik dacht altijd dat ze gewoon teveel zopen, ongezond aten en te weinig sliepen.
Dat heeft er misschien bij sommigen mee te maken, maar ik ben nu op de derde dag van mijn studie en heb mezelf al verscheidene malen betrapt op de gedachte: 'daar heb ik geen tijd voor', als het gaat om persoonlijke verzorging:
"Ik moet eigenlijk mijn wenkbrauwen epileren...ach, ziet niemand, ik moet nog 40 pagina's lezen."
"Ik moet eigenlijk nog wel even mijn nagellak eraf halen en evt. opnieuw doen...ach, wat kan het ook schelen, ik moet nog 2 werkcolleges voorbereiden..."
"Ik moet eigenlijk nog wel even mijn uitgroei bijverven...ik heb geen tijd om nieuwe verf te kopen(laat staan om haar te verven) want ik moet nog duizend printen voor mijn werkcolleges."
Ik had er overigens maar één dag voor nodig om erachter te komen waarom studenten allemaal op Allstars of Vansjes rondstappen. Al clickedy-clackend op mijn hakjes voelde ik me in het Academiegebouw en het Harmoniecomplex nogal zelfbewust. En ik altijd maar denken dat deze veredelde gympies een poging waren om nonchalant over te komen...
En dat ze meestal vertrapt zijn...tja. Ik heb geeneens tijd om haarverf te halen, dus tijd vinden om te shoppen voor nieuwe schoenen is, zelfs als je de financiële middelen hebt, natuurlijk al helemaal een uitdaging.
Ik heb eigenlijk ook helemaal geen tijd voor deze update. Maarja, er moet ook nog geSOGgt worden.
Ik heb het er maar druk mee...
Mogelijk is het je helemaal niet opgevallen want dit is tegenwoordig vrij normaal. Zowel in het bedrijfsleven als in populair taalgebruik is de lijn tussen Nederlands, Engelse leenwoorden en Engels vrij vaag. Ik vrees echter dat de 'vervuiling' van mijn taalgebruik de komende tijd alleen maar toe zal nemen. Dan zijn jullie er maar vast op voorbereid.
Ik studeer namelijk Engels, een Bachelor die volledig in het Engels wordt gegeven. En we moeten onderling ook Engels praten. Momenteel vind ik dat nog wat awkward. Een beetje Engels praten met andere Nederlanders, what the hell. Ik vond het eerder altijd wat pretentieus overkomen als ik een groep Nederlanders dit zag doen. Het had in mijn belevingswereld ook altijd zo'n air van: 'kijk ons goed Engels kunnen.' Doe maar normaal. Maar goed, ik ontkom er niet aan, en het went vast.
Ik had het er met wat studiegenootjes al over dat het vreemd is om snel te moeten schakelen tussen twee talen. Dan wil je in de kantine koffie bestellen, of iets vragen aan de studentdesk en dan moet je echt denken: DIT KAN GEWOON IN HET NEDERLANDS! Een meisje moest er door vrienden aan herinnert worden dat ze nog steeds Engels sprak...En dan ben je dus nog maar net 2 dagen bezig...
Niet alleen het Engels spreken heeft direct effect op mij. Ook het studietempo is direct merkbaar in mijn mindset. Er zijn mij ineens een hele hoop dingen duidelijk geworden die eigenlijk heel voor de hand liggen. Ik snap bijvoorbeeld ineens waarom studenten er soms zo vercrackt uitzien.
Ik dacht altijd dat ze gewoon teveel zopen, ongezond aten en te weinig sliepen.
Dat heeft er misschien bij sommigen mee te maken, maar ik ben nu op de derde dag van mijn studie en heb mezelf al verscheidene malen betrapt op de gedachte: 'daar heb ik geen tijd voor', als het gaat om persoonlijke verzorging:
"Ik moet eigenlijk mijn wenkbrauwen epileren...ach, ziet niemand, ik moet nog 40 pagina's lezen."
"Ik moet eigenlijk nog wel even mijn nagellak eraf halen en evt. opnieuw doen...ach, wat kan het ook schelen, ik moet nog 2 werkcolleges voorbereiden..."
"Ik moet eigenlijk nog wel even mijn uitgroei bijverven...ik heb geen tijd om nieuwe verf te kopen(laat staan om haar te verven) want ik moet nog duizend printen voor mijn werkcolleges."
Ik had er overigens maar één dag voor nodig om erachter te komen waarom studenten allemaal op Allstars of Vansjes rondstappen. Al clickedy-clackend op mijn hakjes voelde ik me in het Academiegebouw en het Harmoniecomplex nogal zelfbewust. En ik altijd maar denken dat deze veredelde gympies een poging waren om nonchalant over te komen...
En dat ze meestal vertrapt zijn...tja. Ik heb geeneens tijd om haarverf te halen, dus tijd vinden om te shoppen voor nieuwe schoenen is, zelfs als je de financiële middelen hebt, natuurlijk al helemaal een uitdaging.
Ik heb eigenlijk ook helemaal geen tijd voor deze update. Maarja, er moet ook nog geSOGgt worden.
Ik heb het er maar druk mee...
dinsdag 2 september 2014
NESTORdenen
Holy shit. Het studeren is AAN. Maandag de eerste colleges en direct al een inleveropdracht met deadline volgende ochtend 9 uur. Afgelopen vrijdag hadden we de formele introductie.
Daar moet je je het volgende bij voorstellen:
"Hallo, ik ben Dr. die-en-die, jullie studieadviseur, welkom op de opleiding, -contextueel relevant grapje-, algemene informatie, dit is je mentorgroepje."
"Hallo, mijn naam is Dr. die-en-die, ik ben jullie mentor, dit is jullie mentorgroepje, voorstelspelletje, hier hebben jullie een shitload aan praktische informatie, SUCCES."
Het leeuwendeel van die praktische informatie had te maken met de ICT. Nestor and the like. Voor de oningewijde lezer: Nestor is het Blackboard van de RUG. Blackboard is een digitale leeromgeving. Per vak heb je een pagina waar je kunt zien voor wanneer je wat moet doen en instructies. Dit alles moet je dus inventariseren voor al je vakken, inschatten hoeveel tijd je taken kosten en wanneer je wat gaat doen in een voor je werkcolleges strategische volgorde. Samen met je studentenmail en het programma Progress die je resultaten bijhoudt is Nestor je studiebijbel.
"Alle informatie zal jullie nu nog wel overspoelen en je weet misschien nog niet alles, maar dat wordt vanzelf duidelijk, maak je geen zorgen", werd ons tijdens de introductie verteld.
Dit zijn allemaal LEUGENS!
Tijd om te wennen aan de interface en functies van Nestor hebben we nauwelijks gehad. Nog voor de introductie hadden we ergens al een mailtje gekregen van: "hier en hier is je gebruikersnaam, dit is je studentenmail, neem alvast een kijkje."
Voor ons eerste hoorcollege moesten we 19 pagina's lezen, zo wist Nestor mij te vertellen. Ook moesten we na ons tweede college dus al opdrachten vinden en versturen via dit vernuftige programma. Het klinkt ook veel meer als een hondennaam vind ik: 'Nestor'. Maar deze hond commandeert mij, in plaats van andersom.
Ondertussen heb ik al meer dan 40 pagina's moeten lezen uit onder andere boeken die nog niet eens iedereen gekregen had ivm één of andere glitch in the system van de Studystore. Ook bleken niet alle titels via said Studystore beschikbaar. Dus mijn studiegenootjes en ik moesten direct aan de slag als bezige bijtjes. Boeken kopen van oudere jaars, boeken scannen, pdfjes doorsturen...Ik heb het gevoel dat ik al een maand bezig ben! Nog even en dan is het system overload...Bij mij, niet bij Nestor. Dan is de pis pas echt lauw.
Daar moet je je het volgende bij voorstellen:
"Hallo, ik ben Dr. die-en-die, jullie studieadviseur, welkom op de opleiding, -contextueel relevant grapje-, algemene informatie, dit is je mentorgroepje."
"Hallo, mijn naam is Dr. die-en-die, ik ben jullie mentor, dit is jullie mentorgroepje, voorstelspelletje, hier hebben jullie een shitload aan praktische informatie, SUCCES."
Het leeuwendeel van die praktische informatie had te maken met de ICT. Nestor and the like. Voor de oningewijde lezer: Nestor is het Blackboard van de RUG. Blackboard is een digitale leeromgeving. Per vak heb je een pagina waar je kunt zien voor wanneer je wat moet doen en instructies. Dit alles moet je dus inventariseren voor al je vakken, inschatten hoeveel tijd je taken kosten en wanneer je wat gaat doen in een voor je werkcolleges strategische volgorde. Samen met je studentenmail en het programma Progress die je resultaten bijhoudt is Nestor je studiebijbel.
"Alle informatie zal jullie nu nog wel overspoelen en je weet misschien nog niet alles, maar dat wordt vanzelf duidelijk, maak je geen zorgen", werd ons tijdens de introductie verteld.
Dit zijn allemaal LEUGENS!
Tijd om te wennen aan de interface en functies van Nestor hebben we nauwelijks gehad. Nog voor de introductie hadden we ergens al een mailtje gekregen van: "hier en hier is je gebruikersnaam, dit is je studentenmail, neem alvast een kijkje."
Voor ons eerste hoorcollege moesten we 19 pagina's lezen, zo wist Nestor mij te vertellen. Ook moesten we na ons tweede college dus al opdrachten vinden en versturen via dit vernuftige programma. Het klinkt ook veel meer als een hondennaam vind ik: 'Nestor'. Maar deze hond commandeert mij, in plaats van andersom.
Ondertussen heb ik al meer dan 40 pagina's moeten lezen uit onder andere boeken die nog niet eens iedereen gekregen had ivm één of andere glitch in the system van de Studystore. Ook bleken niet alle titels via said Studystore beschikbaar. Dus mijn studiegenootjes en ik moesten direct aan de slag als bezige bijtjes. Boeken kopen van oudere jaars, boeken scannen, pdfjes doorsturen...Ik heb het gevoel dat ik al een maand bezig ben! Nog even en dan is het system overload...Bij mij, niet bij Nestor. Dan is de pis pas echt lauw.
Abonneren op:
Posts (Atom)