zondag 3 mei 2015

B(l)oggen

Lieve lezer,

Eigenlijk had ik al eerder een nieuw blogitem willen publiceren, maar ik wachtte tot ik mijn laatste cijfer van de afgelopen tentamenperiode binnen had. Althans, dat hield ik mezelf voor, want dat cijfer ligt er ook al een tijdje. Kennelijk vertoonde ik Blog Ontwijkend Gedrag XD

Wonder boven wonder heb ik alles gehaald! Zèlfs mijn essay voor taalvaardigheid, die ik tussen de bedrijven door had opgesteld. Toen ik met de docent meeliep om mijn feedback te bekijken vroeg hij voorzichtig of ik tevreden was met mijn cijfer. Ik reageerde verbaasd, want ik was extatisch over de 7,25 die ik terug had gekregen voor mijn, wat ik dacht pro-forma ingeleverde, werk. Hij vroeg het omdat hij het gevoel had dat er meer had ingezeten, omdat mijn tekst goed gestructureerd en gefocust was en dat ik goede punten maakte, maar als ik één en ander net wat beter uitwerkte zou er nóg een hoger cijfer inzitten. Oh, en of hij mijn essay mocht laten zien aan een andere leerling die hetzelfde had geprobeerd maar de mist was ingegaan.

HO. Éven terug. Gestructureerd en gefocust? Niet bepaald woorden die in me opkomen als ik mezelf moet omschrijven. Als voorbeeld gebruiken? Kennelijk was het keurig werk...
Een stukje chronische zelfonderschatting zit er altijd in, maar vaak heb ik ook echt geen idee wat ik aan het doen ben. Althans, niet bewust. Alsof ik in een roes mijn opdrachten schrijf. Als ik het later teruglees denk ik vaak: oh, het was inderdaad niet slecht. Op het moment zelf heb je daar niets aan. Onbewuste bekwaamheid is soms stap één(opdracht correct uitvoeren maar niet weten hoe of waarom), maar niet een stadium waar je zelfvertrouwen uit kunt putten.
Ik weet nog dat ik vorige zomer een discussie had met vrienden over Vrije Wil, en in welke mate dat überhaubt bestaat. De conclusie was ongeveer dat dit afhangt van je definitie van Vrije Wil, maar daar zal ik nu verder niet te diep op ingaan. Wat me met name is bijgebleven (ik had wel bier gehad, dus het volgende is een 10 maand oude getuigenis over een aangeschoten nacht) is iets dat één van hen vertelde over studies die suggereren dat het bewustzijn en de vrije wil X milliseconden achter lopen op het onderbewustzijn. Een van de bewijzen hiervoor was dat mensen de mogelijkheid hebben om processen dusdanig te oefenen dat ze onbewust uitgevoerd kunnen worden, hetgeen nodig is omdat het bewuste keuzeproces te langzaam is. Denk aan autorijden, maar ook pianospelen. Het bleek dat, vóór dat mensen een keuze maakten voor een bepaalde actie, de mechanismen om die actie uit te voeren al in gang waren gezet door het onderbewuste. Dit impliceert dat eigenlijk het onderbewuste alle keuzes maakt, wat betekent dat zelfbewustzijn en vrije wil enkel mechanismen zijn om een soort post-hoc logica toe te passen op wat er om je heen gebeurt en hoe jij daarop reageert, wat(afhankelijk van je definitie ervan) suggereert dat vrije wil eigenlijk niet bestaat... Holy shit. Moraal van dit ingewikkelde verhaal? Kennelijk maakt mijn onderbewuste momenteel goeie beslissingen. Het zou fijn zijn als mijn bewustzijn wat sneller kon wezen met het toepassen van post-hoc logica, want ik merk dat ik het nodig heb om te begrijpen wat er allemaal gebeurt in mijn leven momenteel :-P

Toch is er goed nieuws. Momenteel heb ik het gevoel dat ik eigenlijk mijn mojo begin te vinden op de Universiteit. Ik begin steeds beter door te krijgen hoe ik om moet gaan met vragen waarvan ik denk: 'ja, maar dit, en zus, en hoe zit het dan met...'. Vaak is het namelijk de bedoeling dat je dat denkt. Ah, kijk.
Verder hebben we nu het vak: Literaire Theorie en Kritiek. Daarin komen de verschillende benaderingen en filosofieën aan de orde die allemaal zijn losgelaten op het Canon. Nu begin ik pas te begrijpen waarom bepaalde vergezochte (soms ronduit belachelijke) redeneringen volledig acceptabel zijn, en andere, veel minder vergezochte theorieën zogenaamd totaal niet acceptabel zijn. Vaak is het achterhaald, soms nog steeds ronduit bullshit, maar nu kan ik het in ieder geval plaatsen in een context van een grotere traditie. Verwarrende ongein is een stuk behapbaarder (en fascinerender) als je weet waar het vandaan komt, en als je weet dat het verwarrend HOORT te zijn.
Voor het eerst dit jaar heb ik er voorzichtig vertrouwen in dat ik het wel kan. Komende weken komen de deadlines en daarna de tentamens er weer aan, een periode waarin ik ongetwijfeld weer volledig de pan uit flip, maar kennelijk hoort dat erbij. En daarna vakantie. Pfoeh, we zijn er ook wel aan toe...:D