(Anti?) feministische overpeinzingen

Lieve lezer,

Deze update is een beetje anders dan normaal, omdat hij niet direct in verbinding staat met mijn ervaringen op de universiteit. Toch denk ik dat dit hier wel kan, omdat ik heb gemerkt het onderwerp waar ik het over ga hebben (in ieder geval) de vrouwen van de huidige studenten-generatie behoorlijk bezighoudt: het Feminisme.
Het feminisme staat te laatste tijd weer vol in de aandacht. Elke week komt er op mijn Facebook-timeline wel een item voorbij waaruit blijkt dat er nog steeds, óók in de Westerse wereld, winst te behalen valt aan de kant van de X-chromosoom. Deze videocampagne bijvoorbeeld, waaruit blijkt dat het nog steeds een belediging is wanneer men vindt dat je bepaalde, vaak sportieve, activiteiten 'als een meisje', doet. En dat je bij sollicitaties voor een vaste functie al bijna je eierstokken in moet leveren omdat de werkgever als de dood is dat je gaat baren en ze verlof moeten gaan betalen. De reacties onder zulke debatten zijn altijd om te huilen. 'Als ze gelijke rechten willen moeten ze ook gelijke plichten hebben', is een strekking die de lading van vele reacties dekt. Gelijkheid is natuurlijk een multidimensionaal begrip. Er moeten om de economie in stand te houden nou eenmaal kinderen geboren blijven worden, en het liefst ook in de hoger opgeleide milieus. Helaas is enkel het vrouwenlichaam daartoe berust en helaas is het produceren van nageslacht geen kattenpis voor het gestel. Dat daargelaten: Mannen hebben ook recht op ouderschapsverlof, dus eigenlijk houdt het argument helemaal geen stand.
Als dochter van een vrouw die, ondanks en waarschijnlijk zelfs vanwege-, haar streng gereformeerde afkomst al vanaf haar 14e actief voor vrouwenrechten streed, heeft het concept 'feminisme' mij op verschillende leeftijden al bezig gehouden. Ik vind het namelijk best ingewikkeld. Het is een discussie over gendergelijkheid, en daar kun je toch alleen maar vóór zijn? Toch wringt de schoen. Want naast gendergelijkheid gaat het ook om genderídentiteit. Welke eigenschappen bij welk geslacht gewaardeerd en aangemoedigd worden (hoewel tegenwoordig en in het Westen op een onderhuidsere, onbewustere manier-zie eerder genoemde link) en vooral welke niet. Waarom ik denk dat er nog steeds heftige emoties loskomen bij feministische discussies is omdat aan beide kanten getornd wordt aan het zelfbeeld. Het volgende vind ik moeilijk uit te leggen, maar het begint bij vorming van identiteit en eigenwaarde. De maatschappij heeft hier heel veel invloed op. Daarom moet de maatschappij volgens feministen ook veranderen.
Maar, en nu begeef ik me op enorm glad ijs, soms voel ik me door het feminisme bedreigd...Wie ben ik nog, als ik me niet op-en-top-vrouw mag voelen wanneer ik mezelf eens in een jurk en hakjes hijs en eens moeite doe om netjes te lopen en te eten? Nou heeft niemand gezegd dat dit NIET mag, maar het feit dat ik in mijn hoofd al de connotatie heb met op en top vrouw zijn door je sjiek te gedragen schijnt al een bewijs van anti-feministische gedachten te zijn. Dit is slechts een voorbeeld, en misschien niet eens een goed voorbeeld, maar een deel van mijn ideeën over mijn identiteit spiegel en waardeer ik aan mijn eigen ideeën van wat en hoe een vrouw zou moeten zijn. Ook al zijn die ideeën waarschijnlijk grotendeels gevormd door de wereld waarin in ben opgegroeid en waardoor ik ben gevormd, ze liggen er nu, en ze vormen een soort interne meetlat.
Net zoals mannen in zichzelf een meetlat hebben die bestaat uit eigen ideeën, ideeën van huis uit en ideeën vanuit hun cultuur, waaraan ze hun eigenwaarde meten. Als ze trots zijn op een eigenschap van zichzelf wat ze als 'typisch mannelijk' beschouwen, of ergens op vallen omdat het in hun ogen 'typisch vrouwelijk' is, dan val je ze dus indirect maar wel heel persoonlijk, aan door te zeggen dat dit seksistisch, ouderwets en anti-feministisch is.
Wellicht is dit iets waar we vanaf moeten(ik weet dit nog niet zeker omdat niet weet in hoeverre mannen en vrouwen, behalve hormoonhuishouding en genitaliën daadwerkelijk anders in elkaar zitten wanneer je ze zou strippen van alle cultureel geïndoctrineerde invloeden). Ik weet alleen niet of de huidige aanpak werkt. Ideeën moeten niet beschouwd worden als iets wat vastligt, maar wel iets dat heel persoonlijk is en moeilijk te veranderen, zeker niet als iemand in de verdediging wordt geduwd waar het zijn of haar eigenwaarde betreft. Wanneer je iemands interne meetlat van eigenwaarde wilt veranderen moet je heel voorzichtig te werk gaan wil je wat bereiken. Daar weet ik alles van. Ik had ooit het hardnekkige idee dat je uiterlijk 'mooi' moest zijn om iets te bereiken in de wereld, een lastig te tackelen 'schema' omdat(of je nou man bent of vrouw!!!!) het menselijke brein en als direct gevolg de maatschappij nou eenmaal een hardnekkige voorkeur heeft voor mooi. En men zegt wel eens dat schoonheid een subjectief begrip is, er is in mijn ogen wel degelijk een esthetische schaal van eigenschappen die (in ieder geval op onderbewust niveau) door iedereen gewaardeerd worden. Nog afgezien van het feit of ik mezelf hierop realistisch beoordeelde, ik moest af van het idee dat schoonheid een doorslaggevende factor is om er te mogen zijn. En geloof het of niet, ik ben er nog steeds niet helemaal vanaf. Want dit gedeelte van mijn interne meetlat hoort bij mij. Daar kom je dus niet zomaar aan, zelfs al werk ik mezelf met dit idee tegen!
Wat ik wil zeggen is: men zal altijd geneigd zijn een deel van zichzelf te verdedigen, zelfs al is het onredelijk of ongefundeerd. We moeten dus misschien wat meer waardering hebben voor de gevoeligheid van deze kwestie voor beide geslachten, voordat we zo'n groot deel van ons eigen gevoel van identiteit zomaar dismissen. Misschien is dat ook waarom ik juist bovengenoemde campagne heb uitgekozen als voorbeeld. Hij maakt bewust van een negatieve connotatie omtrent het vrouwelijke geslacht, zonder te beschuldigen. Een ding ben ik in ieder geval met de feministen eens: dat de geslachtenkwestie 'klaar' is in het Westen, is een grootse misvatting. Sterker nog, de strijd tegen de subtielere, en dus eindeloos gecompliceerdere geschillen is pas net begonnen!