Één cijfer dat hoger moet zijn dan een 2,9. Dat staat er nog tussen mij mijn propedeuse. Dit cijfer laat waarschijnlijk nog even op zich wachten (uiterlijk tot 29 juni), wat betekent dat iedereen die roept dat ik mijn P al praktisch in the pocket heb hysterisch gecorrigeerd wordt dat ze het niet moeten jinxen. Vanochtend kreeg ik een fatsoenlijke voldoende terug op Frans, wat betekent dat de ECT-teller nu op 55/60 staat. Nu moet en zal ik ook die laatste 5 puntjes binnenhalen voor de zomervakantie wat mij betreft echt begint. Mocht blijken dat ik tijdens mijn literatuurtentamen een vlaag van extreme verstandsverbijstering had en ik die 2,9 niet heb weten te halen, dan is de herkansing 3 juli.
De vakantie is dus nog niet eens echt begonnen, maar ik verveel me nu al uit de naad. Genoeg boeken te lezen, patronen te haken, etc. Gek hoe je tijdens je studie denkt: OMG als ik maar tijd had zou ik...en als het dan zover is dan verdrink je in de zee van tijd die je opeens hebt. Ik zeg dan ook bewust 'verveling', want dit betekent niet dat je niets te doen hebt, maar dat je niets wilt doen. Het is een soort stimulatie impotentie. Net als eenzaamheid: vaak ben je niet alleen, het gezelschap doet zijn werk gewoon niet voor je gemoed. Maar ik dwaal af. Verveling dus. Weetje, ik geef ook het weer de schuld. Vorig jaar ging ik ook niet op vakantie en heb ik me wekenlang prima vermaakt. Maar toen was het altijd mooi weer, dan is er altijd wel ergens een barbeque, een plantsoen-, of hoornsemeerchillsessie of een terrasje wat je kunt meepakken. Het maakt vaak niet uit dat het vage kennissen zijn die je de rest van het jaar niet spreekt: in de zomer is iedereen die nog in Groningen is één scene. Maar dan moet het dus wel zomer zijn. Morgen gaat de zomer officieel in, maar het weer lijkt er nog niet helemaal van op de hoogte. Misschien toch maar even gaan kijken of er ergens nog een last minutje te boeken valt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten