zaterdag 28 februari 2015

Oestrogeengeweld en Testosterondeprivatie.

Met uitzondering van de harde bèta vakken, de IT-wereld, bedrijfskunde en fiscale studies schijnt steeds meer van het volk op de Universiteit uit vrouwmensen te bestaan. In Groningen is het vrouwenoverschot in ieder geval duidelijk zichtbaar, zeker op de Letterenfaculteit. Ik wist van tevoren dat Engels een vrouwenstudie zou zijn, maar dat het net zo erg als de SPH en de Pabo zou worden, dat had ik niet verwacht. Ik denk dat per 10 vrouwen misschien één gast in mijn jaar zit.
Nou heb ik altijd al gevonden dat de sfeer er niet beter op wordt al naar gelang de vrouwen in de meerderheid zijn. Als er enkel vrouwen zijn, is er weer niets aan de hand, maar gooi één haan in het hoenderhok en je hebt de kippen van de leg. Het hoeft niet eens een aantrekkelijke haan te zijn.
Even voor de duidelijkheid: de Universiteit is al lang niet meer een vijver waar ik in wil vissen, vooral gezien mijn leeftijd tov het gemiddelde. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik een lekker uitzicht mis. Wanneer je kwijlt over foto's van bekende hete heren, is er an sich nog niets aan de hand. Maar wanneer je, als ware je terug in de puberteit, geen schaamte meer hebt deze natte dromen over Facebook te gooien, dan weet je dat er te weinig actie in de taxi zit. Toch kan ik over het algemeen goed omgaan met weinig actie. Waar ik minder goed tegen kan is Oestrogeengeweld. Altijd maar omringt zijn door vooral vrouwen. Ik was er al bijna aan gewend. Hoeveel moeite ik soms ook heb met teveel vrouwelijkheid, ik heb nou eenmaal wel 'wijven-hobby's'(note: opmerking is uit ervaring en niet bedoelt als mening over een gendertypering); Ik studeer Engels, ik volg vooral aerobics-achtige groepslessen en op paaldansen zitten ook geen kerels. Jammer dan. De meiden van mijn studie zijn verrassend goed te pruimen: het zijn geen corps-kakkers of meangirls en met de meesten kan ik het heel goed vinden. Sowieso ben ik in de loop der jaren de vrouw als vriendschappelijk gezelschap beter gaan waarderen.
Echter, sinds ik Frans als bijvak doe, merk ik pas hoe zeer ik mannelijk gezelschap mis, ook op platonische basis. Mijn Frans-klasje is meer 50-50. De meesten doen International Relations en doen Frans als gekozen 2e taal. Het kan aan mij liggen, maar de sfeer in een meer gemengde klas is zo veel luchtiger dan met alleen maar vrouwen. Er wordt meer geouwehoerd en gelachen, en er vallen minder stiltes tijdens werkcollege. In de dagelijkse omgang zijn jongens over het algemeen ook wat relaxter, vind ik. Misschien omdat gemiddelde jongens minder (of op een andere manier?) self-conscious zijn, of minder aan zichzelf twijfelen dan de gemiddelde vrouw. Hoe het ook zij, als mijn mannelijke omgevingsgenoten joviaal lachen om helemaal niets, dan wordt ik daar vrolijk en rustig van. Ik kan ook heerlijk lachen met vriendinnen, maar het domme geouwehoer wat je met mannen kan, heb ik ook echt nodig. Dus als er binnenkort ergens een mannenkransje is, laat het me dan weten. Ik drink gewoon bier, en vind het prima om slap mee te ouwehoeren over wat dan ook. Zit ook niet om de geringste seksistische grap op de kast.
Ik zeg: Proost, op bier en tieten!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten